Nais kitang mahalin

Photo by Ibrahim Asad on Pexels.com

Nais kitang mahalin bawat araw, at sana ay ganun ka rin sa akin. Maaaring hindi natin matutunan ang lahat tungkol sa pag-ibig, ngunit sa araw-araw na ito na tayo’y magkasama ay matuturuan tayo ng konti-konti  tungkol sa ating sarili at ang ibang klaseng kaligayahan na maibibigay sa atin. Nakita ko sa iyo at ako’y natuto maging tapat at makapag-usap ng mula sa ating nararamdaman. Gusto ko ang ating pagkakakilala na kung saan nakita ko ang kagaanan kapag ika’y kasama. Kapag kita’y laging kasama, lalong dama ang kaligayahan. Nais kitang mahalin bawat araw.

Bakit kailangang pag-usapan ang tungkol sa palagi at sabihin ang di kasiguruhan sa ibig sabihin, pero puwede namang pag-usapan ang tungkol lamang sa araw na ito at maiparating ang nais sabihin. Nais kong pahalagahan natin ang bawat pagsikat ng araw bilang isang bagong pasimula…at subukan nating punuin ng pag-ibig ang bawat araw…hanggat kaya nito. Alam kong hindi ka palaging magiging isang damdamin lang  mula Linggo hanggang Sabado, Enero hanggang Disyembre, at maging ako man. Kailangan natin ang panahon ng tawanan at panahon ng kalungkutan…at iba’t-ibang damdamin sa gitna ng dalawang panahon na iyan. Ang pinakamahalaga ay maipaparamdam mo ng totoong-totoo ang iyong nadarama at ako may ay magiging ganoon. Maaaring ito ang nagbibigay ng kagaanan kapag tayo’y magkasama…at ito rin ang nagbibigay upang mapahalagahan natin ng sobra ang isa’t-isa. Nais kitang mahalin bawat araw.

Huwag sana tayong maging mapag-isip kung hanggang kailan magtatapos ang pag-ibig na ito ngunit sa kung paano ba ito mapapalago pa. Ibigay sana natin sa isa’t-isa ang pinakamaganda at umasang may mga milagro sa dalisay na pagmamahalan. Kapag ika’y aking kasama ako’y nakakaramdam ng pagmamalaki, pinagpala, mapagpasalamat sa bawat oras na ating pagsasaluhan. Nais kitang mahalin, hindi sa sinasabi ng mga libro o sa mga sinasabi nilang dapat gawin…ngunit sa kung sino ka lamang at kung paano kita tinanggap sa aking buhay. At sana’y ako’y iyong mahalin, hindi sa kung paano ako magiging, pero kung ano ako ngayon sa pangkasalukuyan. Sana’y huwag mo akong asahan maging isang taong palaging maiintindihan…isang taong maging perpekto.  Ako’y tao lamang katulad ng iba… at ako’y nagpapasalamat dahil ikaw din. Sana ay ating alalahanin na ang pagmamahalan ang mag-iisa sa pag-iisip at damdamin…hindi lang salita ang maririnig at maiintindihan, ngunit ganun din ang damdamin sa likod ng sinasabi… makikita hindi lang ang mga ngiti at lungkot ngunit ganun din ang kirot at kaligayahang nadarama sa likod ng pinagmulan noon.

Nais kitang mahalin bawat araw, simula ngayon. Sana’y magkaroon tayo ng tapang sa pagsubok na baguhin ang mga dapat baguhin sa atin, ang kaliwanagan na malaman ang mga dapat hindi na kailangang baguhin. Na naniniwala sa ating mga sarili at sa ating kakayanan na mahaharap natin kung ano ang dala-dala ng bukas…at punong-puno ng pagtitiwala sa pagmamahalan na ito ay magpapatuloy sa matibay na paglago sa bawat darating ng mga taon…Isang magandang araw sa bawat isang araw ng buhay.

=0=

Sinubukan na isalin sa Tagalog mula sa isang orihinal na akda na “Let me love you one day at a time“.